In de Trésorcollectie bevinden zich meerdere embleemboeken. Een embleem of zinnebeeld is een kleine afbeelding (houtsnede of gravure) gecombineerd met een motto in de vorm van een korte tekst of spreekwoord. Daarna volgt er nog een toelichting in proza of poëzie. Het kan allerlei onderwerpen hebben maar er was wel vaak een voorkeur voor het liefdesthema. Dit werd de liefdesemblematiek genoemd. Emblemen vallen onder de didactische literatuur. Deze literatuur heeft een opvoedende of belerende functie. Dit genre werd ontwikkeld in de zestiende en zeventiende eeuw. Onder andere in Nederland was dit genre zeer populair.
Hier naast vinden we een voorbeeld van een emblemata uit het werk van Johan de Brune (1588 – 1658). Hij was dichter, auteur, raadspensionaris, jurist en advocaat.
De tekst van de afbeelding staat hieronder in een vrije vertaling:
‘Eigenliefde verblindt ziel en zin’
De zon, dat wonderlijke licht, dat rond de hemel reist,
Dat alles verwarmt, kracht geeft en verblijdt,
Wanneer haar warme gloed verzamelt in het holle glas,
Verwelkt, verdraaid en verbrandt wat groen en jeugdig was.
De liefde voor onszelf, of waar we het meest aan vasthouden,
Zij eenvoudig en vrij, niet dubbelzinnig of beperkt:
De hartstocht moet niet te heet zijn, noch koud in enig deel;
Matigheid is belangrijk. Genoeg, niet te veel.
Eén van het bekendste liefdesembleem is de afbeelding van Cupido, god van de liefde. Cupido schiet met zijn pijlen in harten van mensen en goden en zo maakt hij ze verliefd. Hij wordt meestal afgebeeld als een mollig, naakt jongetje met vleugels en een pijl en boog.
In het werk met de titel Pampiere wereld ofte wereldsche oeffeninge, waer in begrepen zijn meest alle de rijmen en werken van de lieddichter, toneelschrijver en boekhandelaar Jan Harmensz. Krul (1602-1646) komen er verschillende dialogen voor met Cupido.